Güncel Literatür ve Teknoloji Forumu Yıl: 1 Sayı: 1 / 2018
Yayın Kurulu

Editör
Doç. Dr. Mehmet Fatih Akbulut

Editör Yardımcıları
Op. Dr. Fatih Yanaral
Op. Dr. Akif Erbin
Op. Dr. Faruk Özgör

Danışma Kurulu


<< geri

Güncel Literatür ve Teknoloji Forumu - Characteristics Associated With Treatment Response in Women Undergoing OnabotulinumtoxinA and Sacral Neuromodulation for Refractory Urgency Urinary Incontinence (HE Richter, CL Amundsen, SW Erickson, JE Jelovsek, Y Komesu, C Chermansky, H Harvie, M Albo, D Myers, WT Gregory, D Wallace, and for the NICHD Pelvic Floor Disorders Network,)Dergi: J Urol. 2017 October;198(4):890–896. doi:10.1016/j.juro.2017.04.103

Characteristics Associated With Treatment Response in Women Undergoing OnabotulinumtoxinA and Sacral Neuromodulation for Refractory Urgency Urinary Incontinence
HE Richter, CL Amundsen, SW Erickson, JE Jelovsek, Y Komesu, C Chermansky, H Harvie, M Albo, D Myers, WT Gregory, D Wallace, and for the NICHD Pelvic Floor Disorders Network,

Özet

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5599339/

Prof. Dr. Rahmi Onur

Alt üriner sistem semptomlarının tedavisinde başarıyı öngören faktörleri inceleyen çalışmalar literatürde sınırlıdır. Richter ve ark.’ları, bu çalışmada, daha önce ROSETTA çalışmasında1 elde ettikleri bulguların ileri analizini gerçekleştirmişlerdir. Dirençli sıkışma tipi idrar kaçırmada, OnabotulinumtoksinA ve sakral nöromodülasyonla (SNM); artan yaş, yüksek vücut kitle indeksi, başlangıçta idrar kaçırma ataklarının az olması, ürodinamik olarak detrusor aşırı aktivite olmaması, başlangıçta düşük hayat kalite skoru ve daha kötü bir sağlık hali olması durumunda başarının azaldığı gösterilmiştir.  Çok değişkenli analizde ise; yaşın, idrar kaçırma sıklığının fazlalığı ve daha iyi bir sağlık halinin başarıyı etkileyen bağımsız faktörler olduğu gösterilmiştir.

Artan yaşla birlikte OnabotulinumtoksinA tedavisinin etkinliğinin azaldığı daha önce bildirilmemiş bir prediktif faktör olarak dikkat çekmektedir. Bu faktör, SNM için çeşitli çalışmalarda 55 yaş altı olarak bildirilmişse de2.; Peters ve ark.’ları, SNM tedavi etkinliğinin yaştan bağımsız olarak değerlendirilmesi gerektiğini bildirmektedirler3. Her ne kadar bu çalışmada olduğu gibi; artan yaşla birlikte etkinliğin düştüğü yönünde veriler olsa da; her iki tedaviye de yaş sınırlaması getirmek için elimizde yeterli kanıt bulunmamaktadır.

Metodolojik olarak dikkat çekici bir başka nokta ise; bu çalışmada OnabotulinumtoksinA dozu 200 Ünite (Ü) olarak kullanılmıştır. Kılavuzlarda ise 100Ü OnabotulinumtoksinA dozu öneri derecesinin “A” olduğu dikkat çekmektedir. Yazarlar, 200Ü uygulama gerekçesi olarak; hastalarında sıkışma tipi kaçırma ataklarının çok fazla olmasını göstermişlerdir (günlük idrar kaçırma epizot sayısı: 6). Literatürde ise; tedavi edilen hastaların çoğunda sıkışma tipi kaçırma olmadığı ya da kaçırma ataklarının az olduğu- bu nedenle de; 100 ünitenin bu hastalarda yeterli olduğunu bildirmişlerdir1,4. Tedavide 200Ü ile üriner retansiyon ve yüksek rezidü idrar kalma oranı %8 düzeyinde gerçekleşmiştir. Bu oran literatürde % 0-30 arasında değişmektedir4. Retansiyon oranının görece düşük olması da hastalarda idrar kaçırma ataklarının fazla olması ile açıklanmakta. Bu bulgulara rağmen, OnabotulinumtoksinA tedavi uygulanmasında artan doz ile retansiyon oranlarının artacağı bilinmeli ve bu bilgi hastalarla da paylaşılmalıdır. Çünkü, kendi klinik pratiğimde hastalara tedavi devamlılığı için OnabotulinumtoksinA tedavisinin tekrarlanması gerekebileceği veya post-op üriner retansiyon geliştiği takdirde -kendi kendine aralıklı kateterizasyon uygulayacakları- bilgisini verdiğimde; tedaviyi kabul oranlarının azaldığını görmekteyim. 

Bu çalışma fonksiyonel üroloji anlamında alt üriner sistem semptomlarının tedavisi ya da iyileştirilmesinde kişiye özgü tedavi seçimine önemli katkı sağlayabilir. Çalışmanın karşılaştırmalı oluşu, klinik ve demografik verilerle tedaviyi öngörmede yol gösterici olması güçlü yönleridir. Bu parametrelerin hasta seçiminde kullanılması olası başarı oranlarını da artıracaktır. Ancak, OnabotulinumtoksinA tedavisinde kılavuzlarda önerilenden daha yüksek bir doz kullanılmış olması, kontrol grubu bulunmayışı ve OnabotulinumtoksinA tedavisinin SNM’ ye oranla neden daha yüksek tedavi etkinliği oluşturduğunun açıklanamaması en önemli eksiklikleridir.

Referanslar

  1. Cindy L, Amundsen, MD, Holly E. Richter, et al. OnabotulinumtoxinA vs Sacral Neuromodulation on Refractory Urgency Urinary Incontinence in Women: A Randomized Clinical Trial. JAMA 2016; 316: 1366-1374.
  2. Amundsen CL, Webster GD. Sacral neuromodulation in an older, urge-incontinence population. Am J Obstet Gynecol. 2002; 187:1462–1465.
  3. Peters KM, Killinger KA, Gilleran, Boura JA. Does Patient Age Impact Outcomes of Neuromodulation? Neurourol Urodyn. 2013; 32:30–3.
  4. Dmochowski R, Chapple C, Nitti VW, Chancellor M, Everaert K, Thompson C, et al. Efficacy and safety of onabotulinumtoxinA for idiopathic overactive bladder: a double-blind, placebo controlled, randomized, dose ranging trial. The Journal of urology. 2010; 184:2416–2422.


<< geri

2024 © Bu sitenin tüm hakları Türk Üroloji Derneğine aittir.