Özethttps://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28694079 |
Vezikoüreteral reflünün tanı ve tedavisi ile ilgili yaklaşım farklılıkları, belli konularda görüş birliğine varılmakla birlikte, çocuk ürolojisinin tartışmalı konularından biri olmayı sürdürmektedir. Reflü, tekrarlayan ateşli enfeksiyonlar ve renal skar oluşması riskini arttırmaktadır. Bu nedenle tedavide amaç ateşli enfeksiyon gelişmesini önlemek ve dolayısıyla renal hasar riskini azaltmaktır.
Tedavi yaklaşımında tekrarlayan enfeksiyon ve renal hasar gelişimi açısından riskli grubu saptayabilmek için çeşitli parametreler kullanılmaktadır. Bu çalışmada ise hem aynı grubun, hem de farklı grupların çalışmalarında daha önce tanımlanmış olan distal üreter çapı oranının ölçümü, reflülü hastalarda enfeksiyon gelişme riskini öngörebilecek bir faktör olarak değerlendirilmiştir (1,2). Yazarlar çalışmada, tekrarlayan ateşli enfeksiyonu olan çocuklarda üreter çapı oranının, enfeksiyon geçirmeyenlere göre, anlamlı olarak daha fazla olduğunu saptamışlardır. Bu artmış riskin, reflü derecesi ve mesane disfonksiyonu gibi diğer değişkenlerden de bağımsız olduğu gözlenmiştir.
Çalışmanın zayıf yönleri ise mesane disfonksiyonu tedavisi ve bunun enfeksiyon üzerine etkilerinin tam olarak ortaya konmamasıdır. Ayrıca, DMSA ile renal skar/displazi değerlendirilmesinin rutin olarak yapılmadığı ifade edilmiştir ki bu çalışma için önemli bir limitasyondur. Üreter çapı oranının ölçümü üzerine hidrasyon durumunun ve idrar akım hızının etkisinin belirtilmemesi diğer bir zayıf yön olarak dikkat çekmektedir.
Sonuç olarak vezikoüreteral reflü klinikte çok geniş bir spektrumda karşımıza çıkmaktadır ve tek tip standardize bir hasta profili bulunmamaktadır. Bu nedenle yayını incelerken, tek bir parameter ile reflü yaklaşımını çözme görüşünden çok üreter çapı oranını, mesane disfonksiyonu, reflü derecesi, yaş, cinsiyet, skar varlığı gibi diğer risk faktörleri ile birlikte değerlendirmeyi göz önünde bulundurmak ve tedaviyi hastanın risk faktörlerine göre şekillendirmek daha doğru bir yaklaşım olacaktır.
Kaynaklar